Transferne cijene predstavljaju cijene kojima se vrednuju transakcije u finansijskim izvještajima između povezanih lica, na način koji nije dosljedan primjeni principa van dohvata ruke. Vrijednost transakcija između povezanih lica ne bi trebala odstupati od tržišne vrijednosti koja se odražava kroz transakcije između nezavisnih lica.

Princip van dohvata ruke predstavlja međunarodni standard kojim se određuje odnos koji ukazuje da uslovi postavljeni ili nametnuti između dva lica u njihovim poslovnim ili finansijskim odnosima ne smiju odstupati od uslova u poslovnim ili finansijskim odnosima očekivanih u sličnim transakcijama i/ili sličnim okolnostima između nezavisnih lica.
U osnovi, princip van dohvata ruke, se zasniva na upoređenju a) cijene, marže, raspodjele profita ili drugih pokazatelja kontrolisane transakcije sa b) cijenama, maržama, raspodjelom profita ili drugim pokazateljima nekontrolisane transakcije.

Zakonski okvir za utvrđivanje transfernih cijena u FBiH, kao i izradu izvještaja o transfernim cijenama čine:

• Zakona o porezu na dobit („Službene novine Federacije BiH“, br. 15/16 i 15/20),
• Pravilnika o primjeni zakona o porezu na dobit („Službene novine Federacije BiH“, br. 88/16, 11/17, 96/17, 94/19 i 87/20),
• Pravilnika o transfernim cijenama („Službene novine Federacije BiH“, br. 67/15).

Za testiranje usklađenosti transfernih cijena sa cijenama po principu van dohvata ruke je moguće primjeniti sve ti klasične (tradicionalne) transakcijske metode:

• Metoda uporedivih nekontrolisanih cijena (tržišna metoda);
• Metoda cijene koštanja uvećane za uobičajenu zaradu;
• Metoda preprodajne cijene (metoda trgovačkih cijena).